Выбрать главу

Кнігаробы ўсё яшчэ стаялі, памкнуўшыся ў кучу, вакол Манка-Дэтанатара, які працягваў дыміцца і выдаваць слабыя гукі.

Гары паспяшаўся ў калідор, пачуўшы, як маладая ведзьмачка сказала:

— Спрачаемся, гэта штука пракралася сюды з Эксперыментальных Чар, яны такія неасцярожныя, памятаеце тую атрутную качку?

Спяшаючыся да ліфтаў, Гары абдумаў свае варыянты дзеяння. Наогул не было падобна на тое, што медальён знаходзіцца тут, у Міністэрстве, і не было ніякай надзеі высвятліць чарамі яго месцазнаходжанне ў Амбрыдж, пакуль яна была ў судзе, дзе досыць народа. Для іх зараз лепш за ўсё было пакінуць Міністэрства, пакуль іх не вылічылі, і паспрабаваць яшчэ раз у іншы дзень.

Спачатку трэба было знайсці Рона, тады яны разам змаглі б прыдумаць што-небудзь, каб выцягнуць Герміёну з залы суда.

Ліфт прыйшоў пусты. Гары заскочыў унутр і сцягнуў Плашч-Нябачнік, бо ён пачаў спадаць. Да яго неверагоднага палягчэння, калі ліфт даімчаўся да другога паверху і спыніўся, у яго ўвайшоў увесь мокры і з вар’яцкім поглядам Рон.

— Д-дабрыдзень, — заікаючыся сказаў ён, звяртаючыся да Гары, як толькі ліфт зноў крануўся.

— Рон, гэта я, Гары!

— Гары! Каб мне праваліцца, забыўся, як ты выглядаеш! А чаму Герміёна не з табой?

— Яна адправілася ўніз, у залу суда разам з Амбрыдж, яна не магла адкруціцца, і…

Перад тым як Гары паспеў скончыць, ліфт зноў спыніўся. Дзверы адчыніліся і ўвайшоў містэр Уізлі, размаўляючы з пажылой ведзьмай, чые белыя валасы былі зачэсаны так высока, што нагадвалі мурашнік.

— … я, увогуле, разумею, пра што вы кажаце, Ваканда, але я баюся, што не магу прыняць удзел у…

Містэр Уізлі не скончыў; ён заўважыў Гары. Было дзіўна бачыць містэра Уізлі, які глядзеў на яго з такой непрыязнасцю. Дзверы ліфта зачыніліся і ўсе чацвёра зноў крануліся ўніз.

— О, прывітанне, Рэг, — сказаў містэр Уізлі, аглядаючыся на гук раўнамернага капання з мантыі Рона, — няўжо твая жонка сёння не на допыце? Э-э, што здарылася? Чаму ты такі мокры?

— Дождж у офісе Якслі, — адказаў Рон. Ён казаў, гледзячы на плячо містэра Уізлі, і Гары зразумеў, што ён баіцца, што бацька зможа распазнаць яго, калі яны паглядзяць адзін аднаму прама ў вочы. — Я не магу спыніць гэта, таму яны паслалі мяне за Берні… Пілсворт, па-мойму так яны яго назвалі…

— Так, у многіх офісах у апошні час ідуць дажджы, — сказаў містэр Уізлі, — вы спрабавалі Метэалоджынкс Рэканто? Блетчы гэта дапамагло.

— Метэалоджынкс Рэканто? — прашаптаў Рон. — Не, не спрабаваў. Дзякуй, та… Артур.

Дзверы ліфта адчыніліся, старая ведзьма з мурашнікам на галаве выйшла і Рон кінуўся міма яе і знік з поля зроку. Гары жадаў рушыць услед за ім, але зразумеў, што яго шлях перагароджаны Персі Уізлі, які вялікімі крокамі зайшоў у ліфт, утыкнуўшыся носам у нейкія паперы, якія ён чытаў.

Спачатку, пакуль дзверы з ляскам не зачыніліся, Персі не ўсведамляў, што ён у ліфце з уласным бацькам. Ён зірнуў, убачыў містэра Уізлі, счырванеў як рэдыска і выйшаў з ліфта адразу, як толькі дзверы зноў адчыніліся. Гары паспрабаваў выйсці ў другі раз, але цяпер яго шлях заступіла рука містэра Уізлі.

— Хвіліначку, Ранкорн.

Дзверы ліфта зачыніліся і як толькі яны ляснулі ў наступнага паверху, містэр Уізлі сказаў:

— Я чуў у цябе ёсць інфармацыя аб Дырке Крэсвілу.

У Гары стварылася ўражанне, што злосць містэра Уізлі не стала менш з-за сустрэчы з Персі. Ён падумаў, што самы лепшы варыянт паводзін зараз — прыкінуцца дурачком.

— Выбачце? — вымавіў ён.

— Не прыкідвайся, Ранкорн, — люта сказаў містэр Уізлі. — Ты высачыў чараўніка, які падрабіў яго родавае дрэва, ці не так?

— Я… Ну дапусцім так яно і ёсць, што тады? — спытаў Гары.

— Тое, што Дырк Крэсвіл — у дзесяць разоў больш чараўнік, чым ты, — сказаў містэр Уізлі ціха, пакуль ліфт апускаўся яшчэ ніжэй, — І калі ён выжыве пасля Азкабана, табе прыйдзецца адказваць перад ім, не кажучы ўжо аб яго жонцы, сыне, сябрах…

— Артур, — перапыніў яго Гары, — За табой сочаць, ведаеш аб гэтым?

— Гэта пагроза, Ранкорн? — спытаў містэр Уізлі гучна.

— Не, — адказаў Гары. — Гэта факт! Яны сочаць за кожным тваім рухам…

Дзверы ліфта адчыніліся. Яны дасягнулі Атрыюму. Містэр Уізлі кінуў на Гары знішчальны погляд і памчаўся з ліфта.