Выйграла ТБМ ці прайграла, што на VI З’ездзе выступілі міністры і Пашкевіч? ТБМ прайграла, а выйграў Лукашэнка. У краіне ўсталёўваецца фашызм, а ён - не толькі сілавы гвалт, а і духоўны, і інтэлектуальны. Падняў пытанне аб нацыянальным універсітэце, якога ў Беларусі няма.
19-га красавіка. У “ЛіМе” мне паказалі “Нашу Ніву” - лягнула Н. Гілевіча за верш “Джэркавічу”: народны паэт спеўся з народным прэзідэнтам, абразіў НАТА. Вось так! Для іх усё ясна, усё апраўдана, - і знішчэнне Сербіі як дзяржавы, і сербаў як этнасу, як народа.
23-га красавіка. Выступаў у тэхналагічным універсітэце, па праграме “Зніч”. Прынялі студэнты вельмі добра.
26-га красавіка. Зноў - у каторы раз! - званіла дырэктарка з піянерлагера, з Ракава, наконт сустрэчы, якую абяцаў. На жаль, баюся гэтых сустрэч на выездзе. Баюся, баюся...
27-га красавіка. Дзягілева зноў просіць аб сустрэчах у школах (№ 50, № 65 - 6.V, 12.V). Ды не магу ж я, не магу! Ніякіх сіл не засталося. Даруйце, людзі мілыя, дарагія!..
30-га красавіка. Двойчы званіў Лецка (мяне дома не было). Дабіваецца сустрэчы дзеля размовы, каб падаць яе ў “Голас Радзімы”, дзе ён цяпер працуе. Божа прамілы! Хай бы яны пакінулі мяне ў спакоі! Ды навошта мне гэтыя інтэрв’ю!..
14-га траўня. Дык дзе ж Захаранка? Дзе гэты слаўны беларускі хлопец? Няўжо прыбралі? Баючыся ягонага Саюза беларускіх афіцэраў? Бо гэты Саюз - нешта зусім канкрэтнае і дзейснае, і маскоўскае начальства нашага правадыра гэта выдатна разумее.
15-га траўня. Сарачыны па Карпенку. Мілы, мілы Генадзь Дзмітрыевіч! Ніяк не магу паверыць і змірыцца, што цябе няма. Такія былі на цябе надзеі! У тым ліку - і наконт стану нашай культуры. Быў і на могілках, і на памінках, дзе доўга і не лепшым чынам гаварыў.
25-га траўня. Хадзіў на УЗІ сэрца. Усё ў ранейшым стане. Значыць, будзем працаваць! Трэба завяршыць нарэшце “Лігу” - пакуль зусім не астыла Муза.
28-га траўня. Сустрэча з Кагутэнкам У. І. Пра ідэю выдання замоў маўчыць. Падобна, што марна я паклаў столькі часу на дапрацоўку рукапісу (больш палавіны - старонак 200 - перадрукаваў нанава).
Сустрэча з Л. Ф. Карпенка. Папрасіла ўвайсці ў Назіральны Савет Фонда імя Г. Карпенкі. Згадзіўся. Чым змагу - памагу. Г. Д. быў да мяне вельмі-вельмі чулы.
5-га чэрвеня. Быў на першым пасяджэнні Фонда Г. Карпенкі. Гаварылі, спрачаліся, але... не надта ўпэўнены, што справы пойдуць з імпэтам. Хіба сама Л. Ф., старшыня Фонду, не дасць драмаць.