Het goud van Kamtsjatka [Dark Watch - nl]

Nog elf seconden, en Mark verschoof de veiligheidspal van het Gatling-kanon. Het was alsof het wapen uit eigen beweging al in actie wilde komen, als een politiehond die aan de lijn rukt. Het elektronische brein, gekoppeld aan een radarsysteem, lokaliseerde de naderende raket in een microseconde, berekende de juiste baan, de windrichting, luchtvochtigheid en nog wel honderd andere factoren.

De pantserplaat die het kanon beschermde was automatisch neergeklapt zodra de hoofdradar de lancering van de raket had opgemerkt. Het automatische geschut verstelde de schiethoek iets, terwijl elektromotoren de zes roterende kanonslopen ronddraaiden. Zodra de computer en de radar het eens waren dat ze het doelwit in het vizier hadden, werden de dertig centimeter lange 20mm-patronen met een tempo van drieduizend stuks per minuut afgevuurd.

De Gatling maakte een geluid als van een cirkelzaag, toen het eerste salvo gedurende vijf seconden werd gelost. Veertig meter voor deOregonknalde de raket tegen een muur van afgevuurde patronen. De explosie veroorzaakte een regen van vuur boven de zee, zodat de zijkant van deOregonwerd verlicht alsof daar een miniatuurzonsopgang was. Brokstukken van de raket vlogen in het rond en verdwenen in de golven, en kleinere fragmenten regenden tegen de scheepsromp.

'Conn, alles stoppen! Koers 97. Hali, wacht een paar seconden, en zend dan een SOS-bericht uit op de noodfrequenties, maar gebruik weinig zendvermogen, zodat alleen onze vrienden die oproep horen.' Cabrillo telefoneerde naar de machinekamer. 'Max, maak een klein rookgordijn, zodat ze denken dat we geraakt zijn.'

'Ze zullen geloven dat ze ons geraakt hebben en dat het schip onbestuurbaar is,' zei Eric Stone vol bewondering. 'Jij lokt die boeven mooi in de val.'

'Dat is inderdaad de bedoeling,' beaamde Juan. 'Sonar, nog nieuws van die onderzeeboot?'

'Nee. Die sub is een mijl achter ons. Ik hoor geen machine of andere geluiden. Alleen ontsnappende lucht.'

'Weet je de afmetingen?'

'Ja, die zijn vreemd. Het ding is meer dan veertig meter lang en tien meter breed. Dat is nogal plomp, vergeleken bij normale onderzeeboten.'

Juan dacht even na. 'Zou het een Noord-Koreaanse onderzeeboot zijn die ons hierheen gevolgd is?'

'De computer kon geen signalement vinden, maar het is niet waarschijnlijk. Wij zijn vierhonderd mijl verwijderd van Korea, en ik krijg de indruk dat deze onderzeeboot hier al een tijdje is. Ze hadden ons nooit kunnen bijhouden.'

Cabrillo twijfelde niet aan Linda's veronderstelling. 'Oké, hou dat ding in de gaten. Eerst aandacht voor die piratentrawler. We zullen dit later wel onderzoeken.' Aan de andere kant van de commandoruimte riep Hali Kasim heel overtuigend een SOS-bericht in de microfoon.

'MotorschipOregon, dit is trawlerKra IV.Wat is er aan de hand?' De stem uit de marifoon klonk blikkerig en zwak, alsof de piraat zijn zender met weinig vermogen gebruikte. Niemand kon het accent van de stem plaatsen.

'Kra IV,hier deOregon.Er was een explosie bij onze achtersteven. We zijn stuurloos.'

'Oregon, hierKra.Wij varen op zes mijl afstand met volle snelheid naar jullie.'

'Dat zal best,' mompelde Hali binnensmonds, voordat hij de zendknop weer indrukte. 'Allah zij geprezen dat jullie hier zijn. We laten een gangway neer aan stuurboord. Neem alsjeblieft zoveel mogelijk brandblussers mee.'

'Begrepen. Uit.'

Juan veranderde de frequentie naar de walkietalkies die Seng en zijn team bij zich droegen. 'Eddie, hoor je mij?'

'Ja, we horen je allemaal.' Eddie wachtte met vijf mannen in een gang van het verlaten dekhuis. De strijders droegen een kevlar kogelwerend vest over hun zwarte overalls, en allemaal waren ze uitgerust met de modernste nachtkijkers. Elke man was bewapend met een MP-5 machinegeweer voorzien van een geluiddemper en een SIG Sauer automatisch pistool. De patronen waren in de wapenkamer gevuld met een kleine hoeveelheid kruit: krachtig genoeg om een tegenstander uit te schakelen, maar met minder doordringend vermogen, om de kans op slachtoffers door eigen vuur te verkleinen. Dat gevaar was groot in de verwarring aan boord. Aan de vesten bungelden granaten en voldoende reservemagazijnen voor een tien minuten durend vuurgevecht.

Alleen Eddie Seng was in burgerkleding, maar onder een groot windjack droeg hij over elkaar ook twee kogelwerende vesten. Hij zou vooraan staan, en het eerst geconfronteerd worden met de piraten als die de ladder langs de scheepsromp beklommen. Eddies taak was heel gevaarlijk. Hij moest zoveel mogelijk piraten aan boord lokken, die dan door zijn mannen, de meesten waren ex-mariniers, uitgeschakeld moesten worden. Zelf droeg Eddie een pistool in een holster onder zijn jas. De kogelwerende vesten moesten hem een paar seconden respijt geven als de aanvallers al schietend aan boord klauterden.

'Wat weten we?' vroeg Seng.

'Die trawler noemt zichKra IVen komt langszij aan stuurboord, om te helpen blussen,' antwoordde Cabrillo. 'Als ik hen was zou ik met minstens negen man aan boord komen. Twee man voor de brug, twee naar de machinekamer, en nog vier anderen die overal ingezet kunnen worden en een leider.'

'Wij hebben gemeld dat deOregonvijftig opvarenden heeft,' wierp Eddie tegen. 'Dus ze komen met minstens twaalf kerels.'

'Dat is waar. Heb jij genoeg manschappen?'

'Ja, als een machinegeweer aan dek het kanonnenvoer uitschakelt, dan kunnen wij ons concentreren op het gevangennemen van de officieren.'

'Klinkt goed,' vond Cabrillo. 'Meld je als je ze ziet.' Het team zag op camerabeelden hoe de trawler naderde. De nachtzichtcamera was boven in een dekkraan gemonteerd. DeKra IVvoldeed aan het signalement dat enkele overlevenden van eerdere piratenaanvallen hadden gegeven. Het schip was vijfentwintig meter lang en tamelijk breed, met een stompe boeg en een open achterdek. Daarboven was een grote portaalkraan, en achter het dekhuis was een enkele zeecontainer vastgesjord. De beelden van de nachtzichtcamera waren niet scherp, maar het was duidelijk dat de trawler er haveloos uitzag. De werktuigen aan dek waren even versleten als op deOregonen Juan begreep dat de piraten dezelfde list gebruikten als de Corporatie om tegenstanders niet te alarmeren.

'Het doelwit is op acht meter afstand aan stuurboord,' meldde Eddie via de radio. 'Ik zie een stuk of tien kerels aan dek. De meesten gekleed in korte broeken of jeans. Enkelen dragen oliegoed. Zo te zien dragen ze gereedschap, maar ik wil wedden dat het wapens zijn.'

'Begrepen.' Cabrillo gaf opdracht aan Max in de machinekamer om het rookgordijn te stoppen. Nu deOregonamper vooruit voer dreven er dikke rookwolken over het dek en dat maakte het moeilijk voor Seng en de mannen die op afstand het geschut bedienden de vijand te onderscheiden.

Eddie zag dat een van de 'vissers' een megafoon naar zijn mond bracht om deOregonte praaien. Hij deed een stap naar voren uit de schaduw en ging boven aan de scheepstrap staan. Een zweetdruppel rolde langs zijn ribbenkast. 'Wat zijn we blij jullie te zien!' riep hij met de juiste ondertoon van opluchting en angst. 'We hebben de brand wel onder controle, maar we weten niet hoe groot de schade is.'

'We willen jullie graag helpen,' antwoordde de piraat. Eddie kon de spottende ondertoon horen, ondanks het zware accent.