LEM STANISŁAW, ur. 1921 r., pisarz i eseista, lekarz z wykształcenia. Jego debiut w dziedzinie fantastyki naukowej, powieść Astronauci (1951), stał się wydarzeniem literackim w skali europejskiej. Kolejnymi etapami na drodze do pogłębienia problematyki i nobilitacji artystycznej SF były następne powieści: Obłok Magellana (1955), Solaris (1961), Głos Pana (1968). Uprawia również fantastykę naukową w ujęciu parodystycznym i groteskowym — Dzienniki gwiazdowe (1957), Księga robotów (1961), Cyberiada (1965) — oraz parodystyczną eseistykę — Doskonała próżnia (1971) i Wielkość urojona (1973). Szczególne uznanie, również w świecie naukowym, przyniosły mu próby syntez filozoficznych traktujących o problemach związanych z postępem naukowym i technicznym (Summa technologiae 1964) i teoretycznoliterackich (Filozofia przypadku 1968, Fantastyka i futurologia 1970). Opowiadanie Ananke, pochodzące z cyklu opowieści o pilocie Pirxie, drukowane było po raz pierwszy w tomie Bezsenność wydanym w 1971 r. przez Wydawnictwo Literackie z okazji dwudziestolecia twórczości pisarza. W 1973 r. Stanisław Lem otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia oraz jedną z trzech równorzędnych głównych nagród na Międzynarodowym Spotkaniu Pisarzy — Twórców Literatury SF w Poznaniu. Laureat Nagrody Państwowej I stopnia za całokształt twórczości (1976).
NESVADBA JOSEF, ur. w 1926 r. w Pradze, lekarz z wykształcenia. Debiutował w 1946 r. jako tłumacz poezji i prozy angielskiej (przekłady z Colleridge’a). Pierwszy zbiór opowiadań z dziedziny fantastyki naukowej Tarzanova smrt wydał w 1958 r. Jego sławę jako twórcy SF ugruntowały kolejne tomy Einsteinovy mozek (1960) i Vynales proti sobe (1964). Z tego ostatniego tomu pochodzi opowiadanie Anioł śmierci. J. Nesvadba pisze także powieści kryminalne, sztuki teatralne i scenariusze filmowe. Laureat nagrody specjalnej na Międzynarodowym Spotkaniu Pisarzy — Twórców Literatury SF w Poznaniu w 1973 r.
SCHNEIDER ROLF, ur. 1932, prozaik, autor słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych. Jeden z najwybitniejszych pisarzy młodego pokolenia w NRD. W 1962 r. otrzymał nagrodę literacką im. Lessinga. Tendencje do fantastycznego i kreacjonistyczno — parabolicznego widzenia świata uwidoczniły się już w jego pierwszym przełożonym na język polski zbiorze „opowiadań Mosty i kraty (Brilcken und Citter 1965). Tendencje te dominują w tomie Nekrolog (1974) opatrzonym podtytułem Unernste Geschichten, Z tego tomu pochodzi opowiadanie Przymusowe lądowanie. W 1974 r. ukazała się w polskim przekładzie najwybitniejsza z powieści Schneidera Śmierć Nibelunga (Der Tod des Nibelungen 1970).
SŁAWCZEW SWETOSŁAW, pisarz bułgarski, lekarz z wykształcenia, autor wielu prac naukowych i popularnonaukowych. Debiutował w dziedzinie fantastyki naukowej w drugiej połowie lat sześćdziesiątych. Jest jednym z ciekawszych przedstawicieli młodej fantastyki bułgarskiej. Opowiadanie Glos, który cię wzywa pochodzi z tomu Krepostta na bezsmrtnite wydanego w 1970 r. w Sofii. W polskim przekładzie było drukowane w 1973 r. w 5. numerze „Problemów”.
STRUGACCY ARKADIJ I BORYS; Arkadij (ur. 1925) jest z wykształcenia filologiem japonistą, jego brat Borys (ur. 1933) jest absolwentem Wydziału Mechaniczno — Matematycznego Uniwersytetu w Leningradzie. Zaliczani w poczet najwybitniejszych twórców SF w Związku Radzieckim, są również szeroko znani i tłumaczeni poza granicami kraju. Pierwszą wspólnie napisaną przez nich książką jest wydana w 1959 r. Strana bagrowych tucz (Kraina purpurowych obłoków 1964). Dojrzały kształt twórczości i niepowtarzalny klimat osiągnęli autorzy w wydanej w 1964 r. powieści Trudno być bogiem (1974). Ponadto w polskim przekładzie ukazały się następujące książki braci Strugackich: Poniedziałek zaczyna się w sobotę (1970), Przenicowany świat (1971), Sprawa zabójstwa (1972), Piknik na skraju drogi (1974), Koniec akcji Arka (1975). Są również autorami powieści: Ulitka na skłonie (1968) i Skazka o trojkie (1968). Opowiadanie O wędrowcach i podróżnikach pochodzi z wydanego w ZSRR almanachu Fantastika — 1963.
SZALIMOW ALEKSANDER, ur. w Leningradzie, geolog, doktor nauk przyrodniczych, autor wielu powieści i opowiadań fantastycznonaukowych. Od chwili debiutu książkowego w 1962 r. (Tajna gremiaszczej rassczeliny) wydał sześć zbiorów opowiadań. Najbardziej znane z nich to: Kogda mołczat ekrany (1965), Tajna Tuskarory (1967), Strannyj mir (1972). Opowiadanie Dziwny świat, zamieszczone w niniejszej antologii, jest tytułowym opowiadaniem tego ostatniego zbioru. Tłumaczone na język polski opowiadania A. Szalimowa były drukowane w antologiach Ostatni z Atlantydy i Formuła nieśmiertelności oraz w Krokach w nieznane.
WEŻINOW PAWEŁ, ur. 1914, jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy bułgarskich. Jest autorem wielu książek, ale fantastykę naukową uprawia od niedawna. Opowiadanie Błękitne motyle pochodzi z tomu pod tym samym tytułem, wydanego w 1968 r. w Sofii. Książka ta została wyróżniona nagrodą specjalną na Międzynarodowym Spotkaniu Pisarzy — Twórców Literatury SF w Poznaniu w 1973 r.
Opracował Jerzy Kaczmarek