іду па Парыжы
як летуценнік
іду па Парыжы
як змоўнік
іду па Парыжы
як барбар
іду па Парыжы
як заваёўнік
іду...
ПАРЫСКІЯ ВАРАБ'І
На каменным беразе Сены
кармлю з далоні тутэйшых вераб'ёў
папрашайкі падобныя да полацкіх
толькі яшчэ больш нахабныя
дзесяткі фотаапаратаў японскіх турыстаў
здымаюць нас як супэрзорак
парыскія нахабнікі
лезуць у самую далонь
У МУЗЭІ ПІКАСА
У залях музэя Пікаса
думка -- немастацтвазнаўчая --
не пакідала маю галаву --
для апантага гішпанца
у цэнтры Парыжу вызвалілі палац
а для Селяшчука ў Менску
не знайшлося невялічкай залі
ТВОЙ ПОЗІРК
Раставіўшы ногі як вежа Эйфеля
стаю над Парыжам і назіраю
за гульнёй вечаровых агнёў
Стомленыя аўто шукаюць
мейсца для паркоўкі
сэкс-шопы навязьліва запрашаюць
за распусныя парцьеры
чугунныя масты па чарзе адпускаюць
рукі ад берагоў і сплываюць
па Сене разам з бляшанкамі
ад кока-колы і апошнімі жоўтымі
кляновымі лістамі
Калі вы не пасьпелі перабрацца
на патрэбны бераг не хвалюйцеся -
па сьвятлу пераходзьце
пераяжджайце - па сьвятлу
што льецца з вакна на вуліцы Gravilliers
Ва ўтульнай кавярні
якую ведаеш з дзяцінства
схаваесься ад вулічнай ілюмінацыі
і праз шчыліну лёгкіх фіранак
будзеш назіраць за мной
як за мімам
які неварушна гадзінамі стаіць
на пляцы Palais Royal -
ці міргу ці варухнуся
гэткім чынам падаўшы знак
я стаю над Парыжам
і адчуваю твой позірк
* * *
Заўважаю пажадныя позіркі
гэтак некалі я зыркаў на нованькую у нашым клясе
прыгожую бялявую цыбатую дзяўчыну
брознавыя мармуровыя гранітныя
бэтонныя шамотныя гіпсавыя вочы
праходжу -- не спыняюся --
толькі - добры дзень і дапабачэньня -
музэі галерэі выставы мемарыяльныя кватэры
Сёньня ізноў іду на ўзьбярэжжа Сены
карміць тутэйшых вараб'ёў --
нямоглы Парыж цярпліва чакае маіх вершаў
Парыж-Полацак, 1997 г.
4. Закуты ў цяжар цела
* * *
Вершы гэтак жа небясьпечныя
як опіум — чытаю ў чарговым загадзе —
i той хто піша
i той хто чытае
i той хто толькі захоўвае вершы —
дзяржаўны злачынца
Шукаюць вершы ў маім стале
маім кампутары маім нататніку
маёй галаве маіх начных трызьненьнях
a калі знаходзяць топчуць як кветкі маку
y самых глухіх куточках расьце мак
y самых тлумных месцах нашэптваю вершы
КАМЯНІ
Калі нахіляесься і пачынаеш разглядаць камяні
на беразе Палаты, якая выгініста
агінае полацкі верхні замак,
нечакана ўсьведамляеш –
большасьць з іх выкарыстоўваліся ў якасьці зброі.
ГЕАПАЛІТЫЧНЫЯ ЗЬМЕНЫ
Некалі купцы,
што праплывалі па Дзьвіне
шляхам з варагаў у грэкі,
плацілі мыту полацкаму князю.
Тыдзень пільнуем раку.
Ні купцоў, ні мыты.
ЛЕГАЛІЗАЦЫЯ
Спачатку паэт пайшоў у гарвыканкам,
каб папрасіць дазволу называцца паэтам;
затым пайшоў у аддзел унутраных спраў,
каб атрымаць пасьведчаньне паэта;
затым пайшоў у пашпартны стол,
каб зарэгістраваць сваё пасьведчаньне;
затым пайшоў у падатковую інспэкцыю,