Тут сталінскіх гзымсаў нятленны фасад
Замаскіраваны расцяжкай рэкламаў.
Тут лёгка прызнае расісцкі пагляд
Сярод іафетаў і сімаў, і хамаў.
Тут выпадкам могуць лапатнік падбрыць.
Тут тлумна зашмат мужыку-беларусу.
Тут кожныя пару хвілінаў фібрыць
Метроўскі цягнік, як вяшчун землятрусу.
Падасца знянацку, што тут у людзей
Няма ні хвароб, ні вучобы, ні працы.
І той, хто саплёй безмаршрутнай брыдзе,
падобны з блыхой на пароднай сабацы.
Увечар – тусня ў стылі панк і хіп-хоп,
На зайздрасць правінцыі – клёны ў гірляндах,
І брук еўрапейскі… І можна было б
Базлаць пра праспект да аскомы на гландах.
Але аб галоўным: калі падфарціць,
То хочацца ўшчэнт, як і ўчора, напіцца.
…А ўвогуле, мэны: ну як не любіць
Галоўную вуліцу нашай сталіцы?!
Гэта, відаць, не верш, а дапаможнік тым творцам, якія знаходзяцца на ўзроўні вырашэння лёсу іншых творцаў. І напамін-перасцярога малавопытным літаратарам (не па якасці творчасці, а па веданні літаратурнага працэсу). Хоць, вядома, прымірыцца, што ты не самы выбітны, цяжкавата, а пэўнай катэгорыі – і немагчыма.
РЭДАКТАРСКАЕ СЛОВА ДА АЎТАРА
Творцы бываюць розныя:
Зычныя і галосныя,
Няўклюдныя і вёрткія,
Блізарукія і дальназоркія,
Смяшлівыя і суровыя,
Прыезжыя і мясцовыя,
Сціплыя і важныя,
Баязлівыя і адважныя,
Зацыкленыя і ўніверсальныя,
Эпатажныя і трывіяльныя,
Цвярозыя і п’яныя,
Кінутыя і каханыя,
Дасціпныя і нудныя,
Бяссонныя і беспрабудныя,
Спакойныя і ўзрушаныя,
Скаваныя і нязмушаныя,
Гарадскія і вясковыя,
Разумныя і бесталковыя,
Пяшчотныя і грубыя,
Кусачыя і бяззубыя,
Слухмяныя і скандальныя,
Фарматныя і ўнікальныя,
Хворыя і здаровыя,
Забытыя і новыя,
Працавітыя і ленаватыя,
Дэпрэсіўныя і зухаватыя,
Прабіўныя і безабаронныя,
Самаўпэўненыя і забабонныя,
Дамавітыя і бяздомныя,
Удзячныя і злапомныя,
Моцныя і хілыя,
Паскудныя і мілыя,
Шчырыя і зайздросныя,
Абсалютныя і адносныя,
Сталыя і маладыя,
Пухлыя і худыя,
Шчодрыя і сквапныя,
Бязмэтныя і трапныя,
Маўклівыя і тлумныя,
Узнёслыя і сумныя,
Наіўныя і пратэкцыйныя,
Лагодныя і правакацыйныя,
Сцэнічныя і завугольныя,
Лаяльныя і падпольныя,
Далёкія і блізкія,
Класічныя і мадэрнісцкія,
Сур’ёзныя і пацешныя,
Цнатлівыя і грэшныя,
Грашовыя і бедныя,
Абстрактныя і канкрэтныя,
Нізкія і рослыя,
Лысыя і зарослыя,
Стрыманыя і адчайныя,
Піжоністыя і неахайныя,
Смелыя і асцярожныя,
Веруючыя і бязбожныя,
Гарластыя і хрыплыя,
Надзейныя і гіблыя,
Штацкія і армейскія,
Самотныя і кампанейскія,
Заслужаныя і перспектыўныя,
Малахольныя і актыўныя,
Рэальныя і фантастычныя,
Бясполыя і эратычныя,
Ваяўнічыя і мірныя,
Шматкропныя і пункцірныя,
Бяздымныя і папяросныя,
Прамыя і ўскосныя,
Ружовыя і бледныя...
І творы ва ўсіх адпаведныя.
Я бясконца працягваць бы мог,
Ды, пакуль пералічваў, узмок.
Бо для ўсіх адпаведных прыметнікаў
Мала слоўнікаў будзе і сметнікаў.
І таму, найшаноўнейшы госць,
Выбірайце з таго, што ўжо ёсць.
А цяпер пацікавіцца вымушаны:
Чым здзівіць мяне сёння вырашылі?