Выбрать главу

Ben iyi baba değilim/ Я не хороший отец

😔Ben ıyı bır baba değilim. Çocuklarıma yeterince vakit ayıramadım, yeterince ilgi göstermedim. Hep benim eksikliğini hisseti onlar. Hep... Şimdi de hep'ten gidiyorum. Bir gün bu yazdıklarım ellerine düşerse, okumaya karar verilirse, hepsi'nin farkında olduğumu, pişman olduğumu bilmelerini isterim. Benim bu dünaya da en kıymetlerim, affedin beni, ben sizi hep çok sevdim. Bunu yeterince gösteremedim belki, ama ben sizi bu dünyada herkesten, herşey den çok sevdim.😔

😔Я не хороший отец. Я не уделял своим детям достаточно времени, не уделял им достаточно внимания. Они всегда чувствовали моё отсутствие. Всегда... Теперь, я ухожу насовсем. Если написанное мною попадёт когда то им в руки и они решат это прочесть, я хочу, чтобы они знали, что я всё осознавал и что я сожалею. Мои самые ценные в этом мире, простите меня, я всегда вас очень любил. Возможно, я достаточно вам этого не показывал. но я вас любил больше всех, больше всего в этом мире.😔

‍​‌‌​​‌‌‌​​‌​‌‌​‌​​​‌​‌‌‌​‌‌​​​‌‌​​‌‌​‌​‌​​​‌​‌‌‍

Korkuyorum/ Я боюсь

🥺Korkuyorum. Onu kaybetmek'ten korkuyorum. Ben onsuz yaşamak nasıl bir şey olduğunu bilmıyorum ki, bilmek de istemiyorum. Benim tek aşkım, bu hayatta sevdiğim tek kadın, o varsa ben de varım. O... Yanımda olmasa da yaşadığı sürece ben de yaşıyorum,nefes alıyorum. Allahım lütfen, yalvarıyorum onu benden alma. Lütfen... Bana aynı acıyı tekrar yaşatma. Yalvaroyırum Sana... Yalvarıyorum, bu kadar acıyı yaşadım ama bunu artık dayanamam. Yalvarırım bu acıyı da bana yaşatma. Bu kez gerçekten ben de ölürum.🥺

🥺Я боюсь. Я боюсь её потерять. Я ведь не знаю, какова жизнь без неё и не хочу знать. Моя единственная любовь, единственная женщина в этой жизни, которую я люблю, я есть если она есть. Она... До тех пор пока она жива, я тоже живу, дышу. Мой Аллах прошу, молю, не отбирай её у меня. Прошу... Не заставляй меня прожить снова ту же боль. Умоляю Тебя... Молю, я перенёс столько боли, но этого я уже не вынесу. Умоляю не заставляй меня пережить и эту боль тоже. На этот раз, правда, и я тоже умру.🥺

‍​‌‌​​‌‌‌​​‌​‌‌​‌​​​‌​‌‌‌​‌‌​​​‌‌​​‌‌​‌​‌​​​‌​‌‌‍

Tanımadığım birini özlemek / Скучать по тому, кого я не знаю

😪Insan hiç görmediği tanımadığı insanı özler mi? Ben özlüyorum, çok özlüyorum. Annemi özlüyorum,babamı özlüyorum. Babam... Onu hiç görmek,tanımak fırsatım olmadı, benim doğduğumdan beş gün önce öldü, kanserden. 3 sene bu hastalıkla boğuştu ve sonunda öldü. Annem onu görmüş olsam da hiç onu hatırlamıyorum fotoğraflarda olmasa ikisinin de yüzünü hatırlamayacağım. Annem beni doğduktan hemen sonra gördü, konuştu benimle, beni öptü, kokladı,sonra da öldü. Benim beş ablam var bir de abim var. Iki en büyük ablalarım Yasemin ve Işık babamın ilk evliliğinden olan çocukları, Azra annemden olan çocukları. Sonra Azra annemin öldüğünü öğrenen babam on beş seneye ilişkiyi kendine kapattı: tek gecelik bile olsa, sonra onun için önemli olmayan ilişkili başladı. On beş yıl sonra ve Esma hanımla iş için tanışan babam onunla aslında çok kısa ama çok tutkulu bir roman yaşadı bu romanın sonucu iki ablam daha oldu Nilüfer ve Lale ama ablalarımı onların varlığını da annemle ciddi bir ilişki olduktan sonra , çok güzel bir ilişki olduktan sonra, birlikte yaşamaya başladıktan sonra öğrendi. Azra annemin aslında ölmediğini de o zaman öğrendi. Hande ablam evlatlık çıktı, annemin ve babamın hayatına hızlı girişiyle onların evlenmelerine de hızlandırdı. Annemin bir sure çocuğu olmuyordu, ne yaparsa yapsın hamile kalamıyordu, doktorlar da söyledi ki annemin çocuğu hiçbir zaman olmayacak. Annem babamla çocukları olsun çok istiyordu, ama daha da ötesi babamın çocuğu istediğini çok iyi biliyordu. Düşündü ki kendi mutsuzluğuna karanlığına babamı da mahkum etmeye hiç hakkı yok ve ayrıldı babamdan tam evlenmeyi hazırlanırken. Annemin umutsuzluğu, babamın şoku, ikisinin de acısını tahmin edebilir misiniz? Tam o sırada Azra Anne ve Kızları ortaya çıktılar ve yavaş yavaş babamın hayatına girdiler, annem ile barışmasına vesil oldular. Sonra da olan oldu. Annem ve babam terk edilen hande'yi görmüşler, yanlarına almışlar, sevmişler ve bir an önce onu evlatlık edebilmek için nikah işlemlerinin hızlanmışar ve bir aile olmuşla,r büyük bir aile. Annem ve babam tam kendi çocuktan umudunu kesmişken annem hamile kalmış. Tam da o sıra Esma Hanım ve kızları yani iki diğer ablam hayatlarına yürümüşler. Bu olaydan birkaç ay sonra abim Emre dünyaya geld.i hepiniz biliyorsunuz, kimse için sır değil. Azra Annem de babam ayrıldılar, ama buna rağmen çok yakınlardı. Babam kimseyi bu kadar sevmedi, saymadı kimseye bu kadar güvenmedi. Azra annem kimsey bu kadar aşık değildi, kimseye bu kadar gözü kapalı güvenmiyordu, kimseyle gerçekten kendi olamıyordu. İkisi de hiç kimseyle bu kadar mutlu: bu kadar çocuk değildi. Bunu gösteren iki önemli detay var. Birincisi ben de Emre de onun eline doğmuşsuz Ikinsi de babam öldükten sonra, annem öldükten sonra onların iki çocuğuna bakabilmek istemiş, bunu yapabilmek için Hande'yi ve Emre yi ona versinler diye hiç sevmediği biriyle evlendi. Hande'ye, Emre'ye, Seda Hala mı yanına aldı ve sadece onlarla da değil aslında hepimize baktı hiç birimiz den elini son gününe kadar, ölene kadar çekmedi, o kadar sevdi ve önem verdi ki babama, babam için önemli olan her şey onun için önemli olmuş, babamın değer verdikleri herkese ve herşeye sahip çıkmış, emanetlerini gözü gibi bakmış. Uzun on sekiz yıl sadece buna adamış. Azra anne çok özel bir kadın, sadece babamın değil benim de hiçbir zaman unutamadığım bir kadın. bugün dört yıl oluyor Azra annemin öldüğünden o artık dört yıl oldu gitti, ama o da, onun adı da kızım da yaşıyor, kızım Azra da yaşıyor. Azra annem bunu sonuna kadar hak ediyor.😪