БАПТЫСТА
А хто яшчэ з ім едзе?
Б’ЁНДЭЛА
О, сіньёр,— вельмі важная персона: яго лёкай, прыбраны не з меншым густам, як і тая кульгавая кабыла. На адной назе панчоха з суровых нітак, на другой — суконны шчыблецік; адна падвязка ружовая, другая — зялёная. Капялюш — не тое што не дуж, а так ледзьве дыша, і замест пяра ўваткнута нейкае пудзіла з «Сарака выдумак»[21]. Страшыдла, скажу я вам, сіньёр, дальбог, страшыдла. I блізка не быў ні каля слугі хрысціянскага, ні каля лёкая панскага.
ТРАНЬЁ
Навошта ж ён задумаў гэты жарт?
Звычайна апранаецца ён скромна.
БАПТЫСТА
Няхай хоць д’яблу на пацеху, абы толькі прыехаў.
Б’ЁНДЭЛА
О не, сіньёр, ён не прыедзе.
БАПТЫСТА
А ці ж не ты гаварыў, што ён едзе?
Б’ЁНДЭЛА
Я? Што Петруч’ё едзе?
БАПТЫСТА
А як жа.
Б’ЁНДЭЛА
Не, сіньёр, я гаварыў, што каняка яго ідзе, а ён на ёй едзе.
БАПТЫСТА
Ну, гэта ўсё адно і тое ж.
Б’ЁНДЭЛА
Клянуся ўсімі
Багамі святымі —
Не адно і тое.
Колькі ж ценяў
Прэцца праз цемень?—
Двое.
Уваходзяць ПЕТРУЧ'Ё і ГРУМЁ.
ПЕТРУЧ’Ё
Дзе ж шаферы і сват? Ці ёсць хто дома?
БАПТЫСТА
ПЕТРУЧ’Ё
БАПТЫСТА
А вы ўпару, мы рады маладому.
ТРАНЬЁ
Убор ваш, як рагаціна ў рабро.
ПЕТРУЧ’Ё
Каб нават лепшы быў, я ў заварусе
Надзеў бы толькі гэты ў цесцеў дом.
Як жывы, цесць? А дзе ж мая Катуся?
Чаго вы ўсе так здзіўлены кругом,
Як быццам я статуй з манашскай келлі
Альбо камета?
БАПТЫСТА
О, шаноўны зяць,
Як вам вядома, сёння ў нас вяселле,
I мы тут пачыналі бедаваць,
Што вас няма. Ды вось і вы знаскоку —
Мы зноў бядуем: што на вас за ўбор?
Ды гэта ж ганьба нам, бяльмо на воку
Вясельнае бяседы ўсёй, сіньёр!
Скідайце лахманы.
ТРАНЬЁ
Што за прычына
Так доўга разлучала вас з дзяўчынай?
Чаму, адкуль, з якога сутарэння
Вы прыляцелі ў гэтым апярэнні?
ПЕТРУЧ’Ё
Расказваць — доўга, слухаць — сумната:
Я абяцаў прыбыць — прыбыў, чаго вам болей?
Спазніўся — на дарозе слізгата,
Вы ж разумееце,— адзін у полі,
Дарога невядомая. Пасля
Дакладна апішу ўсё, дружа любы.
Ну дзе ж Катулька? — Пчолка,— да вулля!
Ужо нярана; нам пара да шлюбу.
ТРАНЬЁ
У гэткіх трантах, барані вас божа,
З’явіцца да нявесты? Вы — вар’ят!
Хадзем ка мне; я дам убор прыгожы,
Паспагадаю вам, як брату — брат.
вернуться
«Сорак выдумак» — няяснае месца ў арыгінале. Некаторыя каментатары лічаць, што гэта, магчыма, назва зборніка жартаў і гумарэсак шэкспіраўскіх часоў.