Аннотация
Notatki te nie uczą, jak poznać mędrca Skoworodę - że jest to osobista sprawa każdego - są po prostu chęcią podzielenia się swoimi przemyśleniami z wielbicielami Grigorija Sawicza.
Minęło 200 lat, odkąd idee Skoworody zaczęły żyć samodzielnie wśród Ukraińców. Wyobrażenie o drogach myśli Skoworodinowa można uzyskać jedynie z liczby jego rozpraw przepisywanych ręcznie. Pracochłonna praca lokalnych historyków rozpoczęła się dopiero w naszych czasach.
Jednak prace naukowe nie przesłaniają potrzeby żywych dowodów i opinii ludzkich. Człowiek nie powinien pozostawać sam ze swoimi myślami, zwłaszcza jeśli te myśli dotyczą duchowego eksperta Skoworody.
Bo Skoworoda był przede wszystkim nauczycielem „radości serca” i tą drogą kierował się przez życie. Grigorij Sawwicz miał krąg podobnie myślących uczniów, z którymi dzielił się swoimi najgłębszymi przemyśleniami i do których adresował swoje rozprawy. „Będę bardzo zadowolony, jeśli ta mała książeczka pomoże mi choć na kilka dni zapomnieć o nudzie, a jakże będę zadowolony, jeśli przyczyni się do uzyskania choć odrobiny wewnętrznego spokoju”. Skoworoda pisał swoje traktaty dla przyjaciół i nie pozostawał obojętny na to, w jakie ręce wpadały; a teraz, ponad dwa wieki później, krąg jego przyjaciół rozrósł się tysiąckrotnie do rozmiarów całej Ukrainy.












Комментарии к книге "Myśli o Gr. Sav. Skoworoda"